بررسی تأثیرات افزودن تونل هوا بر روی کاهش درگ در شناور تندروی کوگار

امروزه استفاده از شناورهای تندرو کاربری های متفاوتی یافته است. یکی از هدف های مهم در راستای طراحی و ساخت این دسته از شناورها، دست یابی به سرعت های بالاتر می باشد؛ لذا روش های مناسب کاهش درگ کمک شایانی جهت نیل به این هدف خواهند نمود. روش های گوناگونی به منظور کاهش درگ در شناورهای تندرو معرفی شده اند که یکی از این روش ها ایجاد تونل های جانبی طولی در بدنه ی شناور می باشد. در این روش شکل معمول (تک بدنه ی) این دسته از شناورها تغییر می کند. در این مطالعه اثرات افزودن تونل به یک شناور تک بدنه موجود با هدف کاهش درگ مورد بررسی قرار گرفته است که برای این منظور از نرم افزار تجاری انسیس فلوئنت استفاده شده است. در این کد تجاری به منظور تحلیل جریان از روش حجم محدود استفاده شده، برای بررسی توزیع دو فاز سیال نیز از روش حجم سیال استفاده می شود. الگوریتم سیمپل به منظور برقراری ارتباط بین سرعت و فشار، مدل rng برای مدل کردن اغتشاشات استفاده شده است. برای اعتبار سنجی نتایج، از روش سویتسکی استفاده شده است. مقایسه نیروهای درگ بدست آمده با روش سویتسکی نشان دهنده دقت بالای شبیه سازی حاضر می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل ها، افزودن تونل های جانبی تأثیر قابل ملاحظه ای بر روی کاهش درگ خواهند داشت. در ضمن تغییرات زاویه ی تریم شناور نیز در دو حالت بدون تونل و با تونل مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.